Afrikaanse diploma-uitreiking
Door: melissaenfleur
Blijf op de hoogte en volg Melissa en Fleur
07 Juni 2010 | Kenia, Nyeri
Verder waren we van plan om donderdag de moeder van Muangi te bezoeken in de gevangenis in Nyeri. ’s Ochtends eerst een rondleiding gekregen van cu cu door de immense grote Wachira garden. Echt niet normaal hoeveel grond ze hebben: bananen, aardappels, mais, mango’s, avocado’s, alles kan je hier vinden! In de felle zon van de ene naar de andere kant lopen is al vermoeiend, laat staan om de hele garden te onderhouden.
’s Middags zijn we naar de gevangenis gegaan, maar daar waren ze erachter gekomen dat de moeder vanwege Matharaka day was vrijgelaten. 400 gevangenen in heel Kenia die maar kleine misdaden hadden gepleegd en maar kort in de gevangenis hoefden te zitten zijn vrijgelaten die dag, waaronder zij. De bewaking vertelde wel dat ze altijd moest huilen, omdat ze haar kind mistte. Ze zat in de gevangenis, omdat ze tijdens het bedelen op straat Muangi heel stiekem ging knijpen, zodat hij begon te huilen. Hij heeft ook wat littekens op z’n been. Heel toevallig belde het hoofd van de Children’s office dat de moeder van Muangi daar nu zat en haar kind terugwilde. We gingen er meteen naartoe, maar toen Jackson het hoofd van de Children’s office had gesproken bleek dat de moeder nog erg agressief was en het beter was als Muangi haar vandaag niet zag.
’s Avonds nog memory gespeeld bij Jackson junior en Joseph. Twee jongens van Upendo die in een zelfgemaakt huisje van Jackson wonen (ze zijn te groot voor in het weeshuis). Dit vinden ze een geweldig spel en daarom proberen we dat een paar keer per week ’s avonds na het eten te spelen, dat is altijd ook erg gezellig. Echt te grappig hoe fanatiek ze zijn en zelfs zelf gaan oefenen om te winnen. Jackson junior heeft zelfs een tekening van Kung Fu Panda voor ons gemaakt, echt te schattig!
Vrijdag was het de graduation dag van de Nyeri Technical Training Institute. Toen we daar aankwamen was het superdruk op de weg. Voor de ingang waren allemaal kleedjes met spulletjes (rozen, bordjes met religieuze teksten, felgekleurde slingers etc) die je kon kopen voor de geslaagden. Bij de poort ontmoetten we Joseph, de leraar waarmee we al eerder een dagje meegelopen waren. Hij stelde ons voor aan een studente, Purity, die ons die dag gezelschap zou houden. Het zag er echt uit als een festival, met van die partytenten, eet- en drinkstandjes en een groot grasveld waar iedereen in groepjes bij elkaar zat. We kregen goede zitplaatsen en na een tijdje begon de muziek en kwam de politieband op, met daarachter alle geslaagden (in donkerrode gewaden). Toen was het tijd voor het ‘entertainment’ volgens het programmaboekje (waar we al bijna 2 uur op achter liepen, african way dus :P): een studente die een liedje zong, daarna een student (allebei supermooi), daarna een koor van leerlingen, een band met traditionele muziek en dans, de ‘dramaclub’ deed een toneelstukje, en er werd een karate-voordracht gedaan. Allemaal wel heel erg leuk om te zien en te horen! Toen begonnen de speeches, die een beetje langdradig en saai waren (dat is blijkbaar overal hetzelfde ;)) en toen hebben we even een pauze genomen en zijn gezellig met Purity op het grasveld gaan zitten. Na de ceremonie werden we nog uitgenodigd voor een lunch (het was al 3 uur geweest en we hadden niet meer zo’n honger omdat we al een hele zak chips leeggegeten hadden). Het was wel lekker en gezellig, en toen we klaar waren was het tijd om naar huis te gaan.
Zaterdag (5-6) wilden we eigenlijk een spelletjescircuit in tuin bij cucu en babu doen met alle kinderen, maar het weer werkte jammer genoeg niet mee. Toen zijn we met Beatrice, Purity small, Julia big en Julia small naar Banana Leaf gegaan om te lunchen. Weer allemaal kip met patat besteld, en iedereen zat te smullen (alleen de salade werd niet gegeten: ‘it’s not cooked, that’s not good’, zo denken ze hier heel veel mensen over rauwkost). Het waren echt enorme hoeveelheden voor die kleine meisjes, maar ze wilden niks laten staan, dus ze bleven maar eten, ook al waren ze eigenlijk vol (ik merkte zelfs dat Purity toen we teruggingen haar mond nog vol had en maar niet doorslikte, dus ik heb maar gevraagd of ze het uit wilde spugen, zo vol zat ze dus!).
’s Middags hebben we in Upendo zelf popcorn gemaakt en een film gekeken. Toen was het tijd voor het avondeten (ugali), maar niemand had er blijkbaar zin, want de helft van de ugali ging weer terug de keuken in. Na het eten had Florence, een van de huismoeders, een dansavond georganiseerd, waarbij ze samen met de Janet de kinderen een dansje in liet studeren. De kinderen vonden het echt helemaal geweldig, en het was ook superleuk om te zien!
We werden ’s avonds door Babu opgehaald, maar op de terugweg kwamen we ineens zonder benzine te zitten (dat maken we al voor de 5e keer mee nu). Het was al pikkedonker, en gelukkig was Jackson junior mee, die helemaal naar het benzinestation is gerend (1 km verderop) om wat benzine te halen. Gelukkig is alles goed gegaan en zijn we veilig thuisgekomen.
Ook zondag was het weer niet goed genoeg voor de spelletjes, dus zijn we met Janet en Purity big naar hun familie (die wonen vlak bij elkaar) geweest. Eerst hebben we Janets opa en oma bezocht. Angela vertelde dat het een groot verschil was met de vorige keer dat ze hen bezocht, toen was haar opa dronken en heel stil, en is haar oma niet uit de slaapkamer gekomen, nu praatte de opa echt honderduit (maar waarschijnlijk was hij nu high van lijm snuiven) en hebben we nog foto’s met Janet en haar grootouders gemaakt. Je zag dat Janet deze keer wel heel erg blij was om haar opa en oma te zien en ze is vandaag pas haar echte geboortedatum te weten gekomen (26 juni, we hadden het namelijk al 4 mei gevierd!)Toen zijn we op weg gegaan naar Purity’s familie. Ze wilde heel graag haar broer zien, maar die was jammer genoeg niet thuis. Wel haar opa en oma (waar ze niet zo goed contact mee heeft) en wat andere familieleden ontmoet, en in town heeft ze nog even met haar zus kunnen praten. Janet wilde eigenlijk heel graag naar haar zusje en tante, maar omdat de wegen te modderig waren en zij een stuk verder de heuvel op woonden konden we daar nu niet komen. We gaan nu maar proberen aankomend weekend Janets zusje en Purity’s broer hier naar Gatitu te laten komen!
Dat waren al onze belevenissen van de afgelopen tijd weer! De foto’s komen later nog!
Liefs, Melissa en Fleur
PS: nogmaals bedankt voor alle leuke reacties, altijd superleuk om te lezen!
’s Middags zijn we naar de gevangenis gegaan, maar daar waren ze erachter gekomen dat de moeder vanwege Matharaka day was vrijgelaten. 400 gevangenen in heel Kenia die maar kleine misdaden hadden gepleegd en maar kort in de gevangenis hoefden te zitten zijn vrijgelaten die dag, waaronder zij. De bewaking vertelde wel dat ze altijd moest huilen, omdat ze haar kind mistte. Ze zat in de gevangenis, omdat ze tijdens het bedelen op straat Muangi heel stiekem ging knijpen, zodat hij begon te huilen. Hij heeft ook wat littekens op z’n been. Heel toevallig belde het hoofd van de Children’s office dat de moeder van Muangi daar nu zat en haar kind terugwilde. We gingen er meteen naartoe, maar toen Jackson het hoofd van de Children’s office had gesproken bleek dat de moeder nog erg agressief was en het beter was als Muangi haar vandaag niet zag.
’s Avonds nog memory gespeeld bij Jackson junior en Joseph. Twee jongens van Upendo die in een zelfgemaakt huisje van Jackson wonen (ze zijn te groot voor in het weeshuis). Dit vinden ze een geweldig spel en daarom proberen we dat een paar keer per week ’s avonds na het eten te spelen, dat is altijd ook erg gezellig. Echt te grappig hoe fanatiek ze zijn en zelfs zelf gaan oefenen om te winnen. Jackson junior heeft zelfs een tekening van Kung Fu Panda voor ons gemaakt, echt te schattig!
Vrijdag was het de graduation dag van de Nyeri Technical Training Institute. Toen we daar aankwamen was het superdruk op de weg. Voor de ingang waren allemaal kleedjes met spulletjes (rozen, bordjes met religieuze teksten, felgekleurde slingers etc) die je kon kopen voor de geslaagden. Bij de poort ontmoetten we Joseph, de leraar waarmee we al eerder een dagje meegelopen waren. Hij stelde ons voor aan een studente, Purity, die ons die dag gezelschap zou houden. Het zag er echt uit als een festival, met van die partytenten, eet- en drinkstandjes en een groot grasveld waar iedereen in groepjes bij elkaar zat. We kregen goede zitplaatsen en na een tijdje begon de muziek en kwam de politieband op, met daarachter alle geslaagden (in donkerrode gewaden). Toen was het tijd voor het ‘entertainment’ volgens het programmaboekje (waar we al bijna 2 uur op achter liepen, african way dus :P): een studente die een liedje zong, daarna een student (allebei supermooi), daarna een koor van leerlingen, een band met traditionele muziek en dans, de ‘dramaclub’ deed een toneelstukje, en er werd een karate-voordracht gedaan. Allemaal wel heel erg leuk om te zien en te horen! Toen begonnen de speeches, die een beetje langdradig en saai waren (dat is blijkbaar overal hetzelfde ;)) en toen hebben we even een pauze genomen en zijn gezellig met Purity op het grasveld gaan zitten. Na de ceremonie werden we nog uitgenodigd voor een lunch (het was al 3 uur geweest en we hadden niet meer zo’n honger omdat we al een hele zak chips leeggegeten hadden). Het was wel lekker en gezellig, en toen we klaar waren was het tijd om naar huis te gaan.
Zaterdag (5-6) wilden we eigenlijk een spelletjescircuit in tuin bij cucu en babu doen met alle kinderen, maar het weer werkte jammer genoeg niet mee. Toen zijn we met Beatrice, Purity small, Julia big en Julia small naar Banana Leaf gegaan om te lunchen. Weer allemaal kip met patat besteld, en iedereen zat te smullen (alleen de salade werd niet gegeten: ‘it’s not cooked, that’s not good’, zo denken ze hier heel veel mensen over rauwkost). Het waren echt enorme hoeveelheden voor die kleine meisjes, maar ze wilden niks laten staan, dus ze bleven maar eten, ook al waren ze eigenlijk vol (ik merkte zelfs dat Purity toen we teruggingen haar mond nog vol had en maar niet doorslikte, dus ik heb maar gevraagd of ze het uit wilde spugen, zo vol zat ze dus!).
’s Middags hebben we in Upendo zelf popcorn gemaakt en een film gekeken. Toen was het tijd voor het avondeten (ugali), maar niemand had er blijkbaar zin, want de helft van de ugali ging weer terug de keuken in. Na het eten had Florence, een van de huismoeders, een dansavond georganiseerd, waarbij ze samen met de Janet de kinderen een dansje in liet studeren. De kinderen vonden het echt helemaal geweldig, en het was ook superleuk om te zien!
We werden ’s avonds door Babu opgehaald, maar op de terugweg kwamen we ineens zonder benzine te zitten (dat maken we al voor de 5e keer mee nu). Het was al pikkedonker, en gelukkig was Jackson junior mee, die helemaal naar het benzinestation is gerend (1 km verderop) om wat benzine te halen. Gelukkig is alles goed gegaan en zijn we veilig thuisgekomen.
Ook zondag was het weer niet goed genoeg voor de spelletjes, dus zijn we met Janet en Purity big naar hun familie (die wonen vlak bij elkaar) geweest. Eerst hebben we Janets opa en oma bezocht. Angela vertelde dat het een groot verschil was met de vorige keer dat ze hen bezocht, toen was haar opa dronken en heel stil, en is haar oma niet uit de slaapkamer gekomen, nu praatte de opa echt honderduit (maar waarschijnlijk was hij nu high van lijm snuiven) en hebben we nog foto’s met Janet en haar grootouders gemaakt. Je zag dat Janet deze keer wel heel erg blij was om haar opa en oma te zien en ze is vandaag pas haar echte geboortedatum te weten gekomen (26 juni, we hadden het namelijk al 4 mei gevierd!)Toen zijn we op weg gegaan naar Purity’s familie. Ze wilde heel graag haar broer zien, maar die was jammer genoeg niet thuis. Wel haar opa en oma (waar ze niet zo goed contact mee heeft) en wat andere familieleden ontmoet, en in town heeft ze nog even met haar zus kunnen praten. Janet wilde eigenlijk heel graag naar haar zusje en tante, maar omdat de wegen te modderig waren en zij een stuk verder de heuvel op woonden konden we daar nu niet komen. We gaan nu maar proberen aankomend weekend Janets zusje en Purity’s broer hier naar Gatitu te laten komen!
Dat waren al onze belevenissen van de afgelopen tijd weer! De foto’s komen later nog!
Liefs, Melissa en Fleur
PS: nogmaals bedankt voor alle leuke reacties, altijd superleuk om te lezen!
-
07 Juni 2010 - 10:29
Adriaan:
hoi Melissa en Fleur,
door jullie enthousiaste verhalen kan ik nog moeilijk 4 weken wachten om het met eigen ogen te bekijken -
07 Juni 2010 - 20:06
Jorien:
wat een leuke verhalen weer, heerlijk om te lezen.Hoewel leuk, wat een zielig verhaal over Muangi en z'n moeder. Maar wat een geweldige dingen maken jullie toch mee die je in een vakantie nooit zal zien. Zo'n diplomauitreiking bijvoorbeeld. Wat zou ik moeite hebben te wennen aan "the African way", maar jullie moeten wel he, geduld.....
Net als pappa kan ik niet wachten jullie, en de omstandigheden waarin jullie leven, te zien hoewel ik me kan voorstellen dat de tijd voor jullie vliegt.
Liefs mam -
08 Juni 2010 - 19:29
Martin & Petra:
Hoi Fleur & Melissa,
Wij zijn ook weer 'bij' met lezen en vinden het leuk om op deze manier over jullie schouder mee te kunnen kijken. Nog een kleine vier weken en dan mogen we zelf ervan genieten. Heerlijk vooruitzicht!!
Groetjes,
Martin & Petra -
08 Juni 2010 - 19:35
Janneke:
heej meiden echt superleuk om te lezen wat jullie allemaal beleven! De fotos tot nu toe zijn ook erg leuk! Heel veel plezier nog!
liefs janneke -
09 Juni 2010 - 08:32
Roy, Marjon :
Hoi Fleur en Melissa (Fleur legt wel uit wie wij zijn) geweldig al die verhalen. Heb zo zin om weer in het vliegtuig te stappen en jullie richting uit te komen. Die corrupte politieagenten doen mij denken aan onze reis in Maleisie (weet je nog wel Fleur) dat wij aangehouden werden en ik toen met die agent even een vriendelijke babbel hield en hem nog wat toestopte. Scheelde ons weer een bekeuring. Binnenkort zijn jullie weer terug en wij hopen dan uitgebreid jullie verhalen te kunnen horen (want voor dat je naar Groningen gaat willen wij jou nog wel even zien en spreken en volgend jaar nog even met z'n allen naar Borneo???
Liefs en groetjes van ons allen.
xxxx -
10 Juni 2010 - 12:08
Opa Maart:
hallo meiden jullie verhasal weer gelezen.julliezijn al aardig ingeburgerdi in de keniaanse maatschappijwat een belevenis om de cultuur van het land ,zo te leren kennen jullie komen toch nog welterug teruggroetjes opa en oma -
12 Juni 2010 - 20:56
Judith:
Lieve Fleur en Melissa,
ook ik heb jullie verhaaltjes weer met veel plezier gelezen! Leuk dat het zo lekker uitgebreid is, jullie hoeven als jullie thuis komen haast niets meer te vertellen joh, haha;)
Hier in Nederland hangen overal oranje vlaggetjes, heeft de Appie na de wuppies en welpies nu 'beesies', en wordt fanatiek vrijgenomen of een poging gedaan werkgroepen en hoorcolleges te verplaatsen in verband met de wedstrijden van het Nederlands elftal komende week!
Wel weer een heerlijk sfeertje dus!
Verder met mij alles goed, nog maar drie weekjes te gaan en dan heb ik lekker vakantieee!
Geniet ervan meiden,
Liefs, Judith
-
17 Juni 2010 - 10:03
Tessa:
Hey meiden, geweldige verslagen weer!!! Geniet!!! Liefs Tessa -
17 Juni 2010 - 13:36
Tessa:
Fleeeeeur!
Sorrry ik heb zólang niets van me laten horen! Ik moetook heel eerlijk zijn dat ik niet alle verslagen heb gelezen, maar het zijn er ook zóveel ;)
Maar jeetje wat beleef je daar allemaal zeg, niet normaal. Ik snap de helft ook weer niet qua namen, maar dat moet je me maar een keer bijpraten! Jullie zitten daar nu echt nog wel een tijdje, echt bizar en daarna ga je nog reizen ook!!!!
Nou heeel veel plezier, jullie allebei natuurlijk ;) en als ik over 2 weken klaar ben kan ik alles op m'n gemak doorlezen ;)
xx Tessa -
17 Juni 2010 - 13:37
Tessa Spek:
Oh oeps, ik zie dat er nog een tessa reageert op jullie stukjes, maar voor het geval het nog niet duidelijk was.. bovenstaande was van mij ;) -
18 Juni 2010 - 05:10
Conny:
Hallo Melissa en Fleur,
Ik heb inmiddels wat verhalen gelezen en jullie foto's gezien, wat een belevenis! Heel bijzonder allemaal. Geniet ze nog de komende weken, ook van het bezoek.
groetjes Conny van nr 48 -
21 Juni 2010 - 21:11
Maria (nr 54):
Hoi Fleur en Melissa
Leuk om jullie verslag te lezen. Wat een fantastische tijd hebben jullie. Echt iets om nog jaren op terug te kijken. Ik ben wel een beetje jaloers!
Ik hoop dat jullie nog een paar weken genieten van Afrika en tot ziens in NL. Groetjes, Maria -
24 Juni 2010 - 16:13
Madicken:
Superleuk om dit allemaal te lezen! Echt leuk dat jullie deze blogs schrijven. Ik kan trouwens niet antwoorden op je smsjes Mel. Dus dan weet je dat, heb je ook een bericht gestuurd op hyves! Heel veel plezier nog! Liefs, Madicken
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
