Zwemmen in de winter, brr!

Hier weer een berichtje uit het verre Kenia! Laten we beginnen met te zeggen dat we het nog steeds super naar ons zin hebben, en dat de tijd echt te snel gaat, over 4 weken vertrekken we al weer uit Nyeri, en we willen nog zo veel doen! Maar we hebben ook al heel veel wel gedaan, dus daar zullen we weer even over vertellen ;)

Jackson had voorgesteld een museum te bezoeken, om meer over de cultuur te weten te komen. Dus vrijdag 28-5 zijn we naar het Agikuyu Peace Museum geweest. Het was nogal klein en we werden rondgeleid door een oud-klasgenoot van Jackson (iedereen probeert hier z’n vrienden en familie aan werk te helpen, en bij Jackson merk ik dat nog het meest). We kregen veel info over de oude tradities van een aantal Keniaanse stammen, en er waren veel gebruiksvoorwerpen en foto’s tentoongesteld. Als ik het goed heb begrepen was het doen van het museum te verspreiden hoe het beste vrede bewaard kon worden, en dat kan alleen maar als je de geschiedenis en tradities van je land kent en met elkaar communiceert (of iets dergelijks :P). Het was op zich wel interessant, maar stelde niet heel veel voor, ik ben bang dat ik er niet heel veel van onthouden heb.
Na het museum hebben we verf voor de ronddraaiende schommel gekocht. We hadden de kleuren die we wilden de vorige keer al uitgezocht, dus we dachten dat we zo klaar zouden zijn, maar dat viel nogal tegen: het meisje dat ons hielp kon niet met de computer omgaan, dus het duurde niet normaal lang voordat de kleuren gemengd waren. Toen konden ze de witte verf niet vinden, en daarna bleek ook nog het bonnetje verkeerd, wat helemaal opnieuw geschreven moest worden. Pas een uur later stonden we weer buiten (nu ook wel met terpentine, die fout maken we niet nog een keer!).
Aan het eind van de middag zijn we naar Upendo gegaan (we hadden de kinderen al 4 dagen niet gezien, dus we misten ze!). Na het eten hebben we een film gekeken (Brother Bear) en ondertussen cake gegeten en vruchtensap gedronken. We zouden deze avond ook in Upendo blijven slapen, en het was fijn om op de vraag ‘are you sleeping here?’ (die ons vrijwel elke avond dat we in Upendo zijn gesteld wordt) weer eens ‘yes’ te kunnen zeggen. We hadden er een beetje tegenop gezien om te blijven slapen, omdat het de vorige keer zo stonk in de kamer (naar plas) en er nogal veel ongedierte (kakkerlakken, mieren, spinnen) rondliep, maar er was blijkbaar een grote schoonmaak geweest, want deze keer was er echt niks aan de hand.
Deze keer dan ook een stuk beter geslapen (Patrick kwam ’s morgens vroeg nog even bij me in bed liggen, superschattig). Aan het eind van de ochtend zijn we met Janet naar town gegaan om inkopen te doen voor de pasta (met tomatensaus, gehakt en salade) die we die avond voor de kinderen zouden koken. We hadden Steven gevraagd een boodschappenlijst voor ons te maken (we hadden geen idee welke hoeveelheden we nodig hadden), en gelukkig hebben we alles kunnen vinden. Na de lunch zijn we begonnen met koken. De 3 big girls en Kevin hebben geholpen, en we waren al om 4 uur klaar. Nog geprobeerd een beetje Kikuyu en Kiswahili te leren, maar het blijft toch ontzettend lastig! Wijzelf vonden het pastamaal trouwens erg lekker, en (bijna) alle kinderen ook, dus het was weer een geslaagde avond!

Zondag (30-5) zijn we met de kinderen naar het Green Hills Hotel geweest, waar de kleintjes in de speeltuin gespeeld hebben, en met de groten zijn we het zwembad in gegaan. Dat wilden de kinderen heel erg graag, maar het is voor hen al snel te koud, dus Jackson vond het eerst eigenlijk geen goed idee. Maar deze dag kwam hij zelf met het voorstel, waar we superblij mee waren en iedereen had er erg veel zin in. Er was die dag ook een andere vrijwilligster aangekomen, Angela, die we ook gelijk een beetje beter hebben leren kennen. Eerst een uurtje op het speelveld bij het hotel gespeeld (fanatiek gevoetbald en gevolleybald) en toen ze uitgeput waren met grote kids een frisse duik genomen. Het was heerlijk!! Zelfs huismoeder Florence bleef met een lach op haar gezicht heen en weer zwemmen. Ze zei dat het superlang geleden was dat ze voor het laatst had gezwommen en genoot echt van elke minuut. Ook hier merkte je weer dat het voor hun echt winter is, want ondanks dat de zon fel scheen, trilden sommigen van de kou. Dus om ze een beetje warm te houden, een paar zwemoefeningen geleerd. Af en toe verslikte ze zich wel in het water, maar gelukkig niks ernstigs gebeurd verder.
Daarna met Angela en Jackson naar de slum geweest om een bezoekje te brengen aan Suzan (waar we in het begin ook zijn geweest). Ze had deze keer twee andere vrienden op bezoek en 1 man wist echt superveel van alle artiesten af, die langskwamen op de tv (michael jackson, abba, j.lo) . Ook wist hij van alles te vertellen over Nederland, echt grappig om te horen. Deze keer ook weer met z’n allen een beetje miraa gesnoept, deze keer ging beter, maar je voelde helemaal geen effect. Het was wel heel erg gezellig en we hebben tot het avondeten gekletst.