Church

Zaterdag (22-5) ging Floor met bijna alle kinderen nieuwe schoenen voor school kopen, dus zijn we meegegaan naar de markt. Bij sommigen was het zo gebeurd, bij anderen duurde het wat langer (moeilijke maat of gewoon kieskeuriger). Superschattig om te zien hoe trots sommigen op hun nieuwe schoenen waren.
’s Middags kwamen de kinderen weer in de tuin bij ons in Gatitu spelen. Melissa had gezichtsschmink meegenomen, en na een tijdje was ook Fleur aan de beurt. Ze werd bijna helemaal zwart geschminkt, en d’r haar werd ook gedaan (in 3 knopen). Het zag er prachtig uit, leek meer op een monster.
Zondag zijn we voor het eerst meegegaan met de Upendo kinderen naar de kerk. Er bleken verschillende diensten te zijn, eentje voor de kleineren en eentje voor de groten, dus we besloten ons op te splitsen: Melissa ging met de groten mee, Fleur met de kleintjes. Bij de kleintjes werden er eerst gebeden opgezegd, veel liedjes gezongen, en op een gegeven moment moesten ze een psalm uit hun hoofd leren (Fleur kan psalm 23, vers 1-3 nu opzeggen, hiep hoi). Het was bijna allemaal in het Engels, maar voor de allerkleinsten was de taal soms te moeilijk, en ze konden echt hun aandacht er niet bij houden (ik ook bijna niet, het was heel warm daar, ik zat helemaal opgevouwen in superkleine bankjes, en het duurde van 10 tot 1!)
Bij de grote (11 tot 18 jaar) begon het met zingen. Steeds begon een kind met de eerste zin en daarna begon iedereen mee te zingen. Wat een mooie stemmen bij elkaar, daar ben ik echt jaloers op! Met Naomi ging het deze ochtend niet zo goed. Vlak voor de kerkdienst zag je dat er iets mis was, na een tijdje kwam er pas uit dat ze boos was (op haar moeder die nog steeds leeft). De dienst werd gedaan door een hele enthousiaste en motiverende lerares. Het ging over onderwerpen waar alle tieners mee te maken kregen, dus voor iedereen was het erg nuttig en interessant. Deze keer ging het over gedrag, fouten maken en hoe je ermee om moet gaan, goed nadenken naar welke feesten je gaat etc. Als afsluiting nog een nieuw liedje geleerd en spelletjes gedaan. Alles was in het Engels, dus ik heb heel geboeid geluisterd naar de lerares. Je merkte echt dat elk kind het superleuk vindt om naar de kerk te gaan. Zingen en dansen zit echt in deze cultuur . Aan het einde van de dienst kwam Naomi ook binnen, want zij ging met een van de huismoeders praten over wat haar dwars zat. Ze kwam precies binnen toen de lerares het had over: that each parent loves their child and you should always listen to your parents etc. Je zag dat Naomi het hier heel moeilijk mee had en ze verscheurde bijna het boekje wat ze in haar handen had. Na de dienst heb ik haar belooft om ’s middags na de lunch even met haar te praten. Ik had haar meegenomen naar buiten, eerst even een cola voor haar gehaald en daarna ben ik te weten gekomen wat er een beetje in haar hoofd omging. Naomi is nu 16 en toen ze 11 jaar was ging haar moeder scheidden met haar stiefvader. Ze zei die dag dat ze naar de markt ging, is vertrokken en niet meer terug gekomen. Sinds die dag heeft ze haar moeder 2 keer, heel kort gezien. Ze zei dat ze haar in Upendo even heeft opgezocht, alleen maar om te kijken waar ze zat. De 2e keer heeft ze ook een telefoonnummer achtergelaten, 1 keer heeft ze opgenomen, maar daarna niet meer. Twee dagen geleden was de laatste keer dat ze haar nummer heeft geprobeerd, maar weer een teleurstelling. Ik vroeg ook aan Naomi of ze vooral goede of slechte herinneringen aan haar moeder heeft en ze zei, only good memories. Dan kan je het toch helemaal niet meer begrijpen als je moeder je zo in de steek laat. Ze zei dat ze wel een goede band heeft met haar oma (moeder van haar stiefvader). Die wil ze heel graag opzoeken, zodat ze met haar erover kan praten en dat gaan we ook zeker doen!

Na de kerk hebben we Mary en Maina meegenomen naar het Banana Leaf Hotel om daar te lunchen. Om iedereen wat meer persoonlijke aandacht te kunnen geven wilden we dingen met kleine groepjes kinderen doen, en omdat Mary weinig aandacht vraagt en soms zelfs afstandelijk is (terwijl ik wel het gevoel heb dat ze persoonlijke aandacht van ons heel leuk vindt) hadden we haar gevraagd wat ze wilde doen en met wie. Ze wilde graag bij Banana Leaf eten, en koos Maina om mee te gaan, omdat hij volgens haar afgelopen week een ‘good boy’ geweest was (hij was die week daarvoor een aantal keer van school en die zondag ook bij de kerk weggelopen, en kwam dan pas ’s avonds laat thuis, maar deze week was hij gehoorzaam geweest). Lekker gegeten (allemaal kip met patat) en het was heel gezellig. Ze straalden de hele dag en we zijn blij dat ze het zo leuk vonden! Ook wij genoten trouwens van de heerlijke kip en patat =P.