Aberdare

Weer een tijdje geleden dat we wat geschreven hebben, en er is weer zoveel gebeurd! Dus ga er maar even voor zitten (H).
Laten we beginnen waar we gebleven waren: donderdag 13 mei. Steven heeft toen samosa’s voor ons gemaakt, een soort Afrikaanse loempia’s (gevuld met groenten en/of gehakt), die we al een paar keer in town gegeten hadden, en nu zelf wilden proberen te maken. Het bleek ontzettend veel werk, en wij konden eigenlijk vrij weinig doen (Steven heeft bijna alles in z’n eentje gedaan), maar uiteindelijk hadden we superlekkere samosa’s (wel erg pittig, pili pili noemen ze dat hier :P). Aan iedereen hier uitgedeeld en de meeste vonden het heerlijk, enkelen die hun tong verbrandde aan de pepers.
Vrijdag (14-5) zijn we met Floor mee gegaan naar het ziekenhuis, omdat zij luiers en desinfectiemiddelen voor de kraamafdeling had gekocht. We mochten nu ook de kraamafdeling bekijken, wat normaal gesproken niet zomaar toegestaan is. Het was wel heel interessant om te zien, sommige kindjes, vooral de couveusekindjes, waren zooo klein he, echt niet normaal.
Verder zouden we deze dag weer pannenkoeken in Upendo bakken (we wilden het b eter doen dan de vorige keer, want toen hadden we er echt veel te weinig gemaakt. We hebben van 1 tot 8 in de keuken gestaan, en bijna iedereen heeft wel meegeholpen (op een gegeven moment stonden we met z’n tienen in de keuken, wat echt te veel was en een chaos werd). Je leert sommige kinderen zo ook weer op een andere manier kennen, de een blijkt toch nog te jong (Naftali) of haalt te veel kattenkwaad uit (Maina), maar anderen waren juist heel serieus en verantwoordelijk bezig met pannenkoeken bakken (Kevin en Mary) of schoonmaken (Lucia). We zaten helemaal onder het beslag en onze kleren stonken ontzettend naar rook (het gas was na een tijdje op, dus moesten we verder op het houtskool-kooktoestel, weer een ervaring rijker :P), maar de pannenkoeken waren lekker en iedereen was blij!
Zaterdag was het plan om naar Aberdare Country Club, een park met wilde dieren (zebra’s, giraffes, impala’s, elanden, wrattenzwijnen en apen) waar je doorheen kon wandelen, te gaan, maar het weer zat niet mee: vrijdag en ’s nachts had het ontzettend veel geregend, waardoor het te modderig was.
Toen zijn we met Naomi en Jackson junior weer naar Naomi’s broertje Joseph in St. Mary’s gegaan. Hij had eerst weer dezelfde kleren aan als de 1e keer dat we hem zagen, maar toen we besloten om een drankje in town te gaan drinken ging hij zich omkleden en kwam terug in kleding en schoenen die Melissa aan hem gegeven had, en dat was echt een wereld van verschil. We hadden niet zo veel tijd omdat hij op een bepaalde tijd weer terug moest zijn in het weeshuis, maar het was gezellig (in het restaurantje was voetbal op tv, en het was Joseph’s favoriete club, Chelsea, dus hij kwam iets meer los, superleuk!).
Zondag (16-5) was het erg mooi weer, dus we hoopten nu naar Aberdare te kunnen gaan. Om 9 uur stonden we bij Jackson op de stoep, maar hij bleek nog in bed te liggen. Er werd ons gezegd dat ze hem wakker zouden maken, dus wij bleven wachten. Om 2 uur (!!!) kwam hij eindelijk uit bed (hij bleek niet lekker te zijn), maar volgens hem konden we nog steeds gaan. Dus we hebben de kids van Upendo opgehaald (alleen de grote, voor de kleintjes was de wandeling te lang) en zijn naar Aberdare gereden. Eer dat we daar waren was het al vrij laat en was het weer een beetje omgeslagen (eerst alleen bewolkt, later begon het te miezeren), dus we hebben een beetje een verkorte wandeling gemaakt, maar daarom niet minder leuk! Alle dieren die in het park leven hebben we gezien, en sommige echt van superdichtbij, heel erg leuk! De kinderen hadden het ook naar hun zin, en we gingen met een voldaan gevoel naar huis. Het was leuk om te zien dat veel kids echt van de natuur genieten en je leert ze met zo’n uitstapje weer een stuk beter kennen. Janet weet bijv. van alles over alle insecten en dieren. Voor het eerst ook een bidsprinkhaan gezien!